بیشتر شهروندان انگلیسی و آمریکایی تصور نمی کنند که یک انقلاب قانون اساسی در ایران در جریان است. 40 سال زندگی تحت حكومت دینی به طور متناقضی جمعیت جوان زیادی را در ایران به وجود آورده است كه نه تنها با دموكراسی های غربی مخالف و دشمن نیستند بلکه موافق آن هستند؛ نه تنها متعصبانه دلبسته به تعابیر بنیادگرایانه اسلام نیستند بلکه از آنها بیگانه و غالباً از خود اسلام بیگانه هستند. در سال 2010، با اندکی توجه رسانه ها یا دید عموم مردم، گروهی از میهن پرستان جانفشان ایران برگزاری مجموعه ای از همایش های گذار دموکراتیک ایران در واشنگتن را آغاز کردند تا در مورد ایجاد یک دولت سکولار، کثرت گرا و دمکراتیک در ایران طی 9 سال آینده آموزش دهند.
تعدادی از این ایرانیان با یک باور قوی و اساسی به آزادی و دموکراسی، کنگره ملی ایرانیان (NIC) را به عنوان یک عامل تعیین کننده برای سازماندهی یک انقلاب قانون اساسی در ایران و ایجاد یک دولت موقت برای گذار ایجاد کردند. NIC اکنون یک آپوزیشن برجسته و پیشرو است. در دسامبر سال 2017، میلیون ها شهروند ایرانی در پی فراخوان آنها در بیش از 100 شهر برضد رژیم بپاخاستند و خواستار یک انقلاب قانون اساسی مردمی شدند. این جنبش همچنان به قوت خود باقیست.
انجمن هنری جکسون خرسند است که در چهلمین سال آخوندسالاری در ایران شما را به این رویداد بسیار مهم، که در آن امیر عباس فخرآور، بنیانگذار کنگره ملی ایرانیان و رئیس بنیاد آزادی ایرانیان در واشنگتن دی سی، آینده احتمالی ایران را به دقت مورد بررسی قرار خواهد داد، دعوت میکند. امیر عباس فخرآور یک دگراندیش زندانی شده ایرانی، یک نویسنده برنده جایزه و دریافت کننده جایزه معتبر آنی تیلور است. وی بنیانگذار کنگره ملی ایرانیان و رئیس بنیاد آزادی ایرانیان در واشنگتن D.C است.
در حال حاضر، او استاد دانشگاه ایالتی تگزاس است که قانون اساسی تطبیقی، جرایم سیاسی و جرایم بین المللی را تدریس میکند.
فخرآور بیش از پنج سال در زندان به سر برد و شكنجه های وحشیانه‌ای را در زندان در ایران متحمل شد. برخوردهای انجام شده با او در زندانهای جمهوری اسلامی به عنوان اولین نمونه شناخته شده از “شکنجه سفید” در ایران توسط عفو بین الملل توصیف شده است. به گفته عفو بین الملل، سلول ها هیچ پنجره ای نداشتند و همه چیز کاملاً به رنگ سفید شیری بود. وعده غذایی برنج سفید روی یک صفحه کاغذ سفید بود. اگر او می خواست از توالت استفاده کند، باید یک تکه کاغذ سفید را زیر درب سلول قرار می داد تا به نگهبانانی که طبق گفته ها کفش هایی طراحی شده برای خفه کردن صدا بپا داشتند، علامت دهد.
امیر فخرآور در پیشگاه کمیته امنیت داخلی سنا و کمیته امور خارجه مجلس در مورد روابط ایالات‌متحده و ایران، سیاست خارجی، رسانه‌های دولتی ایالات‌متحده و مسائل هسته‌ای ایران شهادت داده است.
فخرآور در میان تیم CIS خود برای اعضای پارلمان اروپا و پارلمان های فنلاند، انگلستان، اسرائیل، آلمان و كانادا رهنمود آورد. وی کارشناش امور خارجه و امور ایران در FOX News، Alhurra، CNN، CBN، VOA، Radio Farda و CBS بوده است.
اما فاکس یک همکار پژوهشی در مرکز تحقیقات در مورد افراط گرایی و تروریسم است. کار اما تخصص در شبکه های افراط گرایان انگلستان و بهره برداری آنها از نهادها در جامعه مدنی است. وی اخیراً کمیسیون حقوق بشر اسلامی را منتشر کرده است:
دفاع از آیت‌الله ها، یک گزارش پژوهشی درباره فعالیت ها و وضعیت یک سازمان افراط گرای مستقر در لندن.
او پیش از این مدیر سازمان حقوق دانشجویان بود – که در مورد آسیب پذیری دانشجویان در برابر افراط گرایی در آموزش عالی تجزیه و تحلیل می‌کرد. به عنوان مدیر سازمان حقوق دانشجویان، اِما گزارش های “سخنرانان افراطی و وقایع: ۲۰۱۷/۱۸” و “استفاده و بهره مندی از تعصب: چگونه گزارش های آی‌اِی‌اِم به افراطی گرایی مشروعیت می‌دهد ” را منتشر کرد. مقاله های او در سراسر رسانه های ملی منتشر شده اند. از جمله در روزنامه های دیلی تلگراف و تایمز. اِما دارای مدرک عالیه در تمدن کلاسیک از دانشگاه لیدز است.
خلاصه جلسه
در بیست و سوم اکتبر، انجمن هنری جکسون مفتخر به میزبانی جلسه «انقلاب قانون اساسی ایران: آینده‌های احتمالی ایران» بود، که در آن امیرعباس فخرآور، بنیانگذار کنگره ملی ایرانیان، رئیس بنیاد آزادی ایرانیان و زندانی سیاسی سابق ایرانی و اما فاکس، یک همکار پژوهشی در مرکز تحقیقات در مورد افراط گرایی و تروریسم در انجمن هنری جکسون، در مورد آینده احتمالی در ایران با توجه به ادامه روند انقلاب قانون اساسی در ایران صحبت کردند. این رویداد به ریاست اندرو بووی MP ، یک محافظه کار اسکاتلندی و سیاستمدار حزب اتحادیه برگزار شد.
این مراسم با خوش‌آمدگویی آقای بووی نماینده مجلس به حاضرین و معرفی هر دو سخنران آغاز شد. ابتدا آقای فخرآور به نکاتی در رابطه با انقلاب در حال وقوع قانون اساسی ایران با در نظر گرفتن انقلاب ایران در سال 1979 اشاره کرد. وی خاطرنشان کرد: 40 سال پیش، کابوسی رخ داده است. قبل از سال 1979، کشور در جهت درست حرکت می‌کرد، و پس از آن همه چیز متوقف شد. سپس آقای فخرآور شرایط زندانی شدن و فرار نهایی خود با کمک برخی از دوستان آمریکایی‌اش را یادآوری کرد، که پس از آن وی تحقیقات خود در مورد وقایع سال 1979 را آغاز کرد و فهمید که این انقلاب توسط KGB طراحی شده است. آقای فخرآور خاطر نشان کرد که بسیار تعجب آور بود که کمونیستهای روسی که به خدا اعتقاد نداشتند، کسانی بودند که آخوندها را برای سرنگونی شاه ایران قبل از سال 1979 آموزش می دادند. وی خاطرنشان کرد که رژیم فعلی ایران هیچ مشروعیتی در داخل و خارج ندارد. و کشورهای اروپایی که رهبری فعلی را به رسمیت شناخته‌اند، تنها به منظور برقراری روابط اقتصادی با آخوندها، بدون در نظر گرفتن نقض حقوق بشر در ایران، این کار را انجام داده‌اند. آقای فخرآور اظهار داشت که خوش شانس بوده است زیرا افراد خارج از ایران در دوران حبس از وضعیت بغرنج وی آگاه بوده اند، وی خاطرنشان کرد: تعداد بسیاری از افراد از جمله جوانان و دانشجویان هنوز در زندانهای ایران وجود دارند که نام آنها برای غرب ناشناخته است.
آقای فخرآور یادآور شد که کی و چگونه، او و کنگره ملی ایرانیان کارزارهایی را برای تحریم های نفتی علیه ایران آغاز کردند، دیگران، از جمله حتی دوستان نزدیکش به او برای انجام این کمپین ها هشدار دادند و گفتند این به اعتبار او آسیب می رساند. صرف نظر از حملات شدید و پیاپی به خودش و NIC ، به نظر می‌رسید در سال 2012 هدف آنها محقق شده است، تا اینکه برجام در سال 2015 تصویب شد، که به گفته آقای فخرآور، یک بار دیگر تنها برای ایجاد فرصت انجام تجارت با رژیم ایران بود. یک سال پس از انتخاب رئیس‌جمهور ترامپ و پس از تلاشهای مداوم برای لغو برجام، کنگره ملی ایرانیان، مردم ایران را دعوت کرد تا بیرون بیایند و اعتراض کند. آقای فخرآور اظهار داشت که معتقد است که اعتراضات گسترده در سرتاسر ایران همان چیزی بود که به رئیس‌جمهور ایالات‌متحده فشار نهایی برای ترك برجام و وضع تحریم‌ها علیه رژیم ایران را وارد كرد. وی خاطرنشان کرد: پولی که برخی از کشورهای اروپایی همچنان به دولت ایران می دهند برای مردم مضر است و تنها به رژیم کمک می کند تا دو ماه دیگر بقای خود را تمدید کند.
آقای فخرآور بحث را با صحبت در مورد تاریخ و وضعیت فعلی قانون اساسی ایران ادامه داد. وی خاطرنشان کرد: هم قانون اساسی 1979 و هم قانون اساسی 1906 ناقص بوده و بیش از حد با زبان و مفاهیم دین آمیخته شده‌اند، و به طوری که باعث شده است که هر شهروند غیرمسلمان درجه دوم محسوب شود، علاوه بر این قدرت را در دست یک نهاد واحد متمرکز کرده‌اند، که آن شاه در قانون اساسی 1906 و ولی فقیه در قانون اساسی 1979 است. آقای فخرآور خاطرنشان کرد: هم قانون اساسی نوشته شده ایالات متحده و هم قانون اساسی نانوشته انگلستان قدرت را در اختیار مردم قرار می دهند و این الگویی است که ایران باید از آن پیروی کند، به جای اینکه به قانون اساسی 1906 برگردد. وی افزود: جدایی دین و دولت نیز ویژگی مهمی در هر قانون اساسی خوب است. آقای فخرآور سپس اضافه کردند که NIC قانون اساسی پیشنهادی خود برای آینده ایران را تهیه کرده است و از طریق رسانه های اجتماعی با ایرانیان داخل کشور صحبت میکند و آنها، به ویژه نسل Z، در حال پذیرش قانون اساسی پیشنهادی هستند . وی خاطرنشان کرد: جوانان ایرانی خواهان حقوق اساسی هستند و کاملا برخلاف انقلاب سال 1979 با ایجاد یک جنبش اساسی می‌خواهند به این مهم دست یابند. آقای فخرآور خواهان زیر سوال بردن بی بی سی فارسی در مورد عدم گزارش خود درباره انقلاب در حال وقوع قانون اساسی ایران شدند، اما هیچ نماینده ای حضور نداشت، بنابراین وی در عوض با تأكید بر اهمیت و فوریت موضوع، از آقای بووی نماینده مجلس خواستند كه موضوع را در پارلمان مطرح کنند.
آقای بووی نماینده مجلس با بیان اینکه تلاش خواهد کرد توجه پارلمان را از Brexit منحرف کرده و موضوع بی‌بی‌سی فارسی را مطرح کند، پاسخ داد و سپس اما فاکس را معرفی کرد. اما فاکس از آقای فخرآور برای طرح تجربیات و دیدگاهش ابراز قدردانی کرد و خاطرنشان شد تحقیقات خود وی بیشتر بر روی حمایت دولت‌های غربی برای توجیه رفتار رژیم‌های خاورمیانه از جمله ایران توسط آنها متمرکز است. خانم فاکس به طور خاص از کمیسیون حقوق بشر اسلامی مستقر در انگلیس، سازمانی که نقض حقوق بشر در خاورمیانه را به بهانه اسلام حراسی فرضی در غرب نادیده می گیرد، نام برد. خانم فاكس با بیان اینكه متهم كردن روزنامه نگاران غربی به اسلام حراسی به تحقیق در زمینه اقدامات تبعیض‌آمیز و مضر در خاورمیانه و به افرادی مانند شهروندان ایران كه برای آزادی و تغییر رژیم می جنگند آسیب می رساند.
این جلسه سپس با بخش پرسش و پاسخ به پایان رسید.
